देश हाम्रो आँखाको नानी हो श्रमिक वर्ग सम्पूर्ण जिन्दगानी हो राष्ट्रियता मुटुको धड्कन हो एकीकृत जनक्रान्ति हाम्रो श्वास–प्रश्वास हो अब पनि झम्टिई–झम्टिई नआ ए गिद्द कास्मिर वा सिक्किम होइन मेरो देश सिरया र इरान पनि होइन मेरो देश यो त…

झकझक्याउँछ हरदम सपनाले तैँले बाटो बिराइस् भनेर कुहिरोले डम्म भरिएको बाटो काँडा, खोल्सा, खोल्सी, पहिरो भीर, आखापाखा, गौँडा, गल्छेडा शान्तिको परेवा छोप्ने सपना मेरो भ्रष्टाचार, शोषणविहीन स्वतन्त्र, सार्वभौम देश मेरो धोको ! तर मेरो सपनामा बज्रपात नेपालमा सहिदका रक्तबीज छ…

खाली नै छन् पत्रिकाका पानाहरू मात्रै शब्दका बिस्कुनजस्ता लाग्छन् ती अक्षरहरू महसुस गरेर उसको माया उसको समर्पण आफ्नो पृयतमप्रतिको उसको प्रेम कता हो कता यो आकाश, यो पाताल, यो धरतीले पनि उनलाई नै खोजिरहेको महसुस हुन्छ अनि अनि बहुलाउँछ यो…

तिमी बसेर दरबारमा लगायौ आगो सुकुमबासीका घरबारमा याद गर तानाशाह हो रगत अझै आलै छ वर्गयोद्धाको तरबारमा । हिजो पनि लडेकै हो अन्यायविरुद्ध डढेकै हो मै हुँ भन्ने राजाहरू पनि माटोमुनि नै सडेकै हो । अझै हाम्रो मुक्तिको यात्रा रोकिएको…

उहिले–उहिले उसले महाकालीमा पिण्ड लडायो दक्षिणका देउतालाई भेटी चढायो सोझालाई अर्बौं आउने पाठ पढायो आफू मूर्धन्य नेता कहलायो अनि सबैलाई बेबकुफ बनायो । पहिले–पहिले उसले आफ्नो फुस्रो अनुहारमा लाल–लाल रङ लगायो लालतारा अङ्कित टोपी लगायो अस्त्र–वस्त्र पनि लाल नै लगायो…

कसले पढायो तिमीलाई मुसोलिनी शूलीमा चढेको इतिहास ए, सोतीगाउँको यहुदी ! गेस्टापोका बाहिनीहरू परेड खेलिरहेको साँझ तिमी यहुदी/कम्युनिस्ट/क्याथोलिक बिस्र्यौ आफ्नो नश्ल ? किन हेरेको नवराज ! चौरजहारीको जर्मन बस्तीतिर ? तिमीलाई थाहा छैन– नाजी अझै मरेको छैन । नाजी म्युनिखमा…

निद्रा हराएका यी रातहरूमा जब झ्यालको सानो चेपबाट बाहिर हेर्छु क्षितिजभन्दा परको गहिरो कालो आकाशमा जूनताराहरूको बस्ती नियाल्छु आकाशको एउटा जून र अनगिन्ती ताराहरू सृष्टिका सबैभन्दा सुन्दर छन् तर धेरै टाढा छन् । तिनै जूनतारा हेरीहेरी म सम्झन्छु चरीले छोडेर…