दालिङ्गे शिरमा षोडषी हिँड्छन् जनताका गीत गाउँदै
ढ्वाङछाँगा छेउमा चरीले गाउँछे पिरती लगाउँदै
घाँसदाउरा गर्छन्, डोकामा भर्छन् ग्रामीण दम्पती
गाईं र भैँसी, बोका र बाख्रा ठूलो छ सम्पत्ति ।
अर्थुङ्गे घारी, घाँसैको भारी बनमारा फुलेको
मझुवा बन मुजुरको नाचले मन त्यसै भुलेको
देवीथान बनमा सतीबेर घारी हरियो धँगेरो
सल्ट्यारको चौर, मिर्गको दौड रमायो मन मेरो ।
साथमा छन् हरि, स्याउलाको भारी सानुले कसेको
जङ्गली बाटो, चिप्लो छ माटो मन उतै बसेको
ढाँडचौरको मकै लैजान बेसी डोकामा ठोसेको
स्याउला र मकै बोकेर हिँड्दा सम्झना थालेको ।
ती कान्छा दाजु, ढाँडचौरको घर चैतेको पँधेरो
खोरभरि बाख्रा, गाईभैँसी गोठमा चोरी भो मन मेरो
भुटेका मकै सिलबरे थालमा भट्मास मिसाको
पेटभरि खाइयो, छेउकुना लाइयो दोहोलो चिसाको ।
उपल्टारपारि उकालो बाटो त्यो मैनडाँडाको
प्रकृति सुन्दर सिर्जनानगर माया झन् गाढा भो
गाँडापानी र दालिङ्गे खोला कालापानी बनपाखा
तिमीलाई हेर्न, अङ्कमाल गर्न लालायित छन् आँखा ।
